Dwa wiersze - William Carlos Williams

William Carlos Williams, 1926

William Carlos Williams

 The Red Wheelbarrow

 so much depends

 upon

 a red wheel

 barrow

 glazed with rain

 water

 beside the white

 chickens

 To A Poor Old Woman

 munching a plum on

 the street a paper bag

 of them in her hand

 They taste good to her

 They taste good

 to her. They taste

 good to her

 You can see it by

 the way she gives herself

 to the one half

 sucked out in her hand

 Comforted

 a solace of ripe plums

 seeming to fill the air

 They taste good to her

William Carlos Williams

 Czerwone taczki

 tak wiele

 zależy

 od taczek

 czerwonych

 wymytych deszczem

 do połysku

 tuż obok stadka

 białych kur

przełożył Stanisław Barańczak

 Ubogiej staruszce

 żującej śliwkę na

 ulicy z papierową torbą

 śliwek w ręce

 bardzo te śliwki

 smakują. Bardzo jej smakują

 te śliwki. Te śliwki jej

 bardzo smakują

 Poznać to po starannym

 skupieniu z jakim wysysa

 trzymaną w palcach

 połówkę

 Podnosi ją na duchu

 to pocieszenie dojrzałych śliwek

 wypełniające jak gdyby powietrze

 Bardzo jej te śliwki smakują

przełożył Stanisław Barańczak

"Młoda mężatka" - William Carlos Williams

William Carlos Williams

The Young Housewife - William Carlos Williams

At ten AM the young housewife 

moves about in negligee behind 

the wooden walls of her husband's house. 

I pass solitary in my car. 

Then again she comes to the curb

 to call the ice-man, fish-man, and stands 

shy, uncorseted, tucking in 

stray ends of hair, and I compare her 

to a fallen leaf. 

The noiseless wheels of my car 

rush with a crackling sound over 

dried leaves as I bow and pass smiling.

Młoda mężatka

(w tłum. Piotra Sommera)

O dziesiątej rano młoda żona

snuje się w szlafroku po

drewnianym domu swego męża.

Ja przejeżdżam obok samochodem.

A potem podchodzi do krawężnika

i woła dostawcę lodu, sprzedawcę ryb, i stoi tam

speszona, bez gorsetu, upychając

sterczące kosmyki włosów, i przypomina mi

opadły liść.

Spod bezgłośnych kół mojego samochodu

słychać trzask suchych liści kiedy

kłaniam się i mijam ją z uśmiechem.

Młoda mężatka

(w tłum. Stanisława Barańczaka)

O dziesiątej rano młoda mężatka

krząta się w szlafroku, niewidoczna

zza drewnianych ścian mężowskiego domu.

Przejeżdżam obok, sam jeden w aucie.

A jednak zbliża się do krawężnika, żeby

przywołać rozwoziciela lodu czy ryb, i stoi

nieśmiała, bez gorsetu pod szlafrokiem, zatykając

za ucho zbłąkane pasemka włosów, a ja porównuję ją

do opadłego liścia.

Bezszelestne opony samochodu

kruszą potrzaskujące lekko

uschłe liście, gdy przejeżdżam obok

ze skinieniem głowy i uśmiechem.